Deze keer gaan we het hebben over de rol van de (aan)klager in de dramadriehoek.
In mijn vorige blog heb ik e.e.a. proberen uit te leggen hoe het zit met betrekking tot gedragspatronen waar we allemaal zomaar in kunnen vervallen. De ene persoon schiet vaker in de slachtofferrol en weer een ander schiet sneller in de (aan)klagersrol of reddersrol.
Uit jullie reacties blijkt wel dat jullie zowel bij jezelf als ook in jullie omgeving dit herkennen. Wat mooi. Herkenning is de eerste stap naar duurzaam ander gedrag. En een aantal van jullie noemden het al. “Wat een kinderachtig of kinderlijk gedrag zie ik dan bij mezelf of bij de ander, wanneer iemand in de slachtofferrol stapt. En dat klopt ook. Als slachtoffer voel je je minder. Je voelt je letterlijk niet opgewassen tegen de ander. “Het slachtoffer” doet dat vanuit zijn/haar kindsrol. Je zult ook merken dat mensen die in die rol stappen letterlijk ook kindertaal gaan gebruiken en moeilijke woorden niet meer snappen. Zie je iemand in die rol stappen. Pas je taalgebruik dan ook aan.
(aan)klager vanuit de rol van ouder of kind) redder altijd vanuit de ouderrol slachtoffer altijd vanuit de kinderrol
Deze keer meer uitleg over de rol van de (aan)klager
De rol van (aan)klager wordt specifiek benoemd in de reddingsdriehoek of dramadriehoek. De (aan)klager is hard, kritisch en dwingend als wijze van leven om de eigen angst of pijn te vermijden.
Wat zijn de kenmerken van de rol van (aan)klager?
Kenmerkend voor de rol van (aan)klager is dat hij dominant aanwezig is, de regie pakt of de macht. Hij/zij is duidelijk de baas. De (aan)klager corrigeert, zet de ander terecht, zegt de ander eens even goed de wacht aan en is dwingend, hard, kritisch, afwijzend, beschuldigend en soms gewelddadig. Kenmerkend zijn de volgende zaken:
-
- Je moet het op mijn manier doen
- Het is jouw schuld
- Dat doe je niet goed.
- Je moet je verstand eens gebruiken
(Aan)klagers kunnen actieve agressie gebruiken en lichamelijk of verbaal geweld. Ook kunnen ze gebruik maken van passieve agressie, zoals stilte, negeren en afwijzen.
De (aan)klager kies de aanval als wijze van overleven
Ten diepste voelt de (aan)klager angst en onveiligheid maar deze probeert hij/zij te overwinnen door te kiezen voor de aanval. Daarmee verbloemt de (aan)klager zijn eigen angsten en onzekerheden en is het een manier geworden om te overleven.
Agressie
De (aan)klager kan erg agressief zijn in de communicatie maar zelfs ook met fysiek geweld. Ook kan de (aan)klager de passieve agressie zoeken namelijk: stilzwijgen, negeren of doodzwijgen.
(Aan)klager versus Slachtoffer en Redder
De aanklager voelt zich ook superieur tegenover de redder omdat hij niet maar kan begrijpen waarom de redder, keer op keer, zo stom is om het slachtoffer te helpen. De (aan)klager beschuldigt het slachtoffer ook van van alles. De meest voor de hand liggende reactie van de redder is dan ook dat hij nog meer zal gaan helpen; nu wetende dat de aanklager dit niet zal doen. Iemand moet toch dat arme slachtoffer helpen?
De (aan)klager wil winnen!
Kenmerkend voor de rol van (aan)klager is dat hij/zij wil winnen en overheersen. Lukt dat niet dan kruipt de (aan)klager snel in de rol van slachtoffer.
Opdracht:
Herken jij jezelf of anderen in dit gedrag? Kijk maar eens goed om je heen. Je zult vast dingen herkennen. Volgende keer meer over “De redder”. Kijk nog even terug op de blog over “De slachtofferrol“. Daarna volgt een over hoe je e.e.a. kunt omzetten door in “De winnaarsdriehoek” te stappen.
Wil je meer weten of wil je van jouw dominante (aan)klagersrol af? Neem dan contact met ons op!